Ο Καχίλ Τζιμπράν είχε πει :
Δυστυχισμένος νοιώθω σαν το άδειο χέρι μου απλώνω στους ανθρώπους και τίποτα δεν παίρνω.
Ολότελα όμως απελπίζομαι σαν το γεμάτο χέρι μου απλώνω και δεν έρχεται κανένας να πάρει.
Πόση δυστυχία μπορεί να νιώθει κάποιος που δεν έχει κάποιον να τον αγαπάει,
να τον αγαπήσει;
Να χρειάζεται να καλύψει την υπέρτατη ανάγκη του ανθρώπου και βασική προτεραιότητα του και να μην υπάρχει κάποιος να του δώσει μερικές στάλες έστω, Αγάπης... Ίσως να είναι και η μεγαλύτερη δυστυχία και το μόνο παράπονο όταν η ζωή θα φτάνει στο τέλος της...
Και αν αυτό ήταν το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να μας βρει,
τι θα ήταν αν έδινες όση αγάπη μπορείς να δώσεις και να μην υπάρχει κάποιος να την δεχθεί; Αν απλώνεις το χέρι σου και δεν στο κρατάει κανένας; Αν κοιτάς στα μάτια του και εκείνα να είναι κλειστά; Αν μιλάς για Αγάπη μα να μην ακούγεσαι; Αν δίνεις την τεράστια αγκαλιά σου, όμως δεν μπαίνει κανένας μέσα; Αν γράφεις λόγια όμορφα, μα κανένας δεν τα διαβάζει; Αν απλώνεις το χέρι σου ΓΕΜΆΤΟ και αυτός δεν έρχεται να πάρει;
Τι θα ήταν;
Σίγουρα όχι δυστυχία...
Δεν πρέπει να είναι δυστυχία!
Τι όμως....; Απελπισία, όπως λέει και ο Καχίλ;
Χάνεις την ελπίδα σου...; Την πίστη σου στον κόσμο, στους ανθρώπους...;
Λυπάμαι αυτόν που τα αρνήθηκε όλα αυτά...
Λυπάμαι αυτόν που αρνήθηκε την απλόχερη και άνευ όρων αγάπη που του δόθηκε...
Φοβάμαι γι'αυτόν...
Δεν έχει πλέον δικαιολογία
και κανένα δικαίωμα να παραπονεθεί για τίποτα στην ζωή του...
Τα είχε βρει όλα...
...και τα ΈΧΑΣΕ...
"ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ"..ΑΥΤΟ ΜΕ ΔΙΔΑΞΕ Η ΖΩΗ ...ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ:ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΩΣ ΕΑΥΤΟΝ"ΘΕΩΡΗΣΕ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΣΑΝ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΑΓΑΠΗΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ...ΜΟΝΑΔΙΚΟ!...ΣΕ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ! ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΚΑΝΕΙΣ"ΚΕΦΑΛΙ" ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΟ...ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ...ΕΙΤΕ ΔΙΝΕΙΣ ΕΙΤΕ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ..ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΓΑΠΗ..Η ΑΔΕΛΦΙΚΗ-Η ΠΑΤΡΙΚΗ-Η ΦΙΛΙΚΗ-Η ΕΡΩΤΙΚΗ...ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ...ΤΟ ΥΦΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΜΗ ΑΛΛΑΖΕΙ
Η ΑΓΑΠΗ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ...ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΗΤΑΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΙΕΤΑΙ...ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ.ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΞΟΥΝ...ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ..."Μ Π Ο Ρ Ε Ι Σ " ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ,ΟΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ ΧΩΡΟ ΚΙ ΟΤΑΝ Η ΞΥΧΟΥΛΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΡΗΜΕΝΗ!
Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΕΙΔΟΣ...ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΗΝΥΓΙΟΥ..."ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ 'ΡΘΕΙ ΘΕ ΝΑ 'ΡΘΕΙ,ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΙ" ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ...
ΤΕΛΟΣ...ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ...ΜΑΣ ΣΚΟΥΝΤΑΕΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ...ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΕΙ...ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΚΑΙ ΖΗΣΕ ΤΗΝ...Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΗ...ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ...ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ..ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ...ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ...ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ...ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ...ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ...